یک روز با کودکان کار در یکی از پارکهای پایتخت
بازیدرمانی کودکان کار در مقابله با کرونا
مهسا قوی قلب
خبرنگار
این روزها کرونا برای همه محدودیتهایی ایجاد کرده بخصوص برای خیلی از کودکان که بالاجبار باید در خانه بمانند و نتوانند مثل گذشته در کوچهها و پارکها بازی و تفریح کنند البته در این میان بچههای کار هم از این قضیه مستثنی نیستند. آنها اگرچه مثل بقیه با پدر و مادر خود به پارک نمیآیند، اما برخی شان در ساعتهای خاصی از روز با هم قرار میگذارند و در پارکی که در نزدیکی چهارراهی است که در آن از صبح تا شب در حال کار کردن هستند، فوتبال بازی میکنند، گاهی هم والیبال. بین این بچهها دخترهای قد و نیم قد هم زیاد هستند، آنها هم همراه پسرها به پارک میروند و بازیهای دخترانه میکنند. تقریباً در این روزهای کرونایی بیشتر بچهها ماسک به صورت دارند. در دقایق اول حضورم در پارک بیشتر بچهها از ارتباط گرفتن و حرف زدن خجالت میکشند، نگاهشان ترس دارد و خجالت، اما بزرگترها، آنهایی که تازه به حوالی نوجوانی رسیده اند، زودتر ارتباط میگیرند و کم کم کوچکترها هم نزدیک میشوند. حوالی غروب است بچهها بعد از بازی، خسته، اما باز هم سرشار از انرژی و امید حرفها و درد دلهای زیادی دارند.
-«چند سالته؟ از چند سالگی کار میکنی؟»
- «12 سالمه، چهار ساله که سر چهارراهها شیشه پاک میکنم. هر چی پول درمیارم شب به شب میبرم به بابام تحویل میدم.»
- «چند تا بچه هستین؟ شغل پدرت چیه؟ کدوم خیابون زندگی میکنین؟»
- «5 تا بچهایم با پدر و مادرم میشیم 7 نفر، پدرم تو کارگاه مبلسازی کار میکنه، مامانم بیکاره. من روزی 50 تا 60 هزار تومان درآمد دارم، خیابون شوش زندگی میکنیم و صبح به صبح با خواهر کوچکم موتور میگیریم میایم سر همین چهارراه نزدیک پارک، شبا هم موتور کرایه میکنیم و برمیگردیم خونه، وسط روزم هر روز میایم تو پارک و با بچهها فوتبال بازی میکنیم، ما تا یک شب تو خیابون در حال کار کردن هستیم، دلمون به همین فوتبال وسط روز خوشه.»
-« درسم میخونی؟»
- « امسال تازه رفتم کلاس اول، تا حالا نشده بود برم مدرسه.»
- «هر روز میاین بازی؟ کسی دعواتون نمی کنه؟ چند ساعت در روز بازی میکنی؟ فوتبال رو چقدر دوست داری؟»
-«آره هر روز میایم، مردم چیزی نمیگن، حالا که کرونا اومده بعضیا بهمون ماسک هم میدن، یک روز در هفته از طرف خیریه میان باهامون بازی میکنن، برامون خوراکی میارن، امروزم که کیف آوردن. هر هفته دوشنبهها هممون خیلی خوشحالیم چون، آدم بزرگام باهامون بازی میکنن و خیلی خوش میگذره.»
بیشتر بچههایی که در سطح شهر مشغول به کارند، از افغانستان هستند و در محلههای پایین شهر در خانههایی بسیار کوچک زندگی میکنند و هر روز برای کار به محلههای مختلف تهران میآیند. این روزها که با آمدن کرونا مدارس هم تعطیل شده و اغلب آموزشها مجازی شده، خیلی از این بچهها از نعمت درس خواندن محروم شدهاند، هرچند برخی از موبایل والدین خود استفاده میکنند و میتوانند درس بخوانند اما برخی دیگر که پدر یا مادرشان موبایل ندارند، مشکل دارند، هر چند در این میان برخی خیریهها در کنار فعالیت در حوزه تهیه ماسک و مواد ضدعفونی برای خانوادههای بی بضاعت، این کودکان را نیز از یاد نبرده و تا حد توان گوشی و تبلت در اختیارشان میگذارند.
پسری که رنگ چشمانش میشی است، گوشهای ایستاده و نگاهم میکند، مردمک یکی از چشمهایش طبیعی نیست و حرکت ندارد، نزدیک میشوم.
- «چند سالته؟ مدرسه میری؟ توام هر روز میای فوتبال بازی کنی؟»
- «9 سالمه، فوتبال عشق منه، اصلاً بزرگترین آرزوم اینه که فوتبالیست بشم، البته مدرسه هم میرم، بابام میوه فروشه من دلم نمیخواد وقتی بزرگ شدم مثل بابام باشم، میخوام درس بخونم پولدار بشم.»
- «چشمت چه مشکلی داره؟»
- «چشمم عفونت کرده بود، دیگه جایی را نمیتونستم ببینم، هر چی به پدر و مادرم میگفتم، اهمیتی نمیدادن، تا اینکه این خانومای مهربون که از خیریه هر هفته بهمون سر میزنن، متوجه شدن؛ منو بردن دکتر، چشمم تخلیه شده و به جای این چشمم، چشم مصنوعی گذاشتن. مشکل ما ارثیه، بیا ببین خواهرم چشمش همین مشکل رو داره، دکتر گفته چشم اونم باید تخلیه بشه، بازم خدا رو شکر که یک چشم داریم و میتونیم کار کنیم و بازی کنیم.»
- «تو که درس خوندن رو دوست داری، حالا که کرونا اومده و نمیتونی مدرسه بری، موبایل داری که بتونی درس بخونی؟»
- «بابام موبایل داره، کارگر ساختمانه، معمولاً صبحها موبایلشو با خودش نمیبره سر کار، راستش مامانم بیسواده دو تایی داریم با هم خوندن و نوشتن یاد میگیریم، با موبایل دوتایی درس میخونیم. بعدشم بعد از درس، میام سر کار، هر روزم حدود 80 هزار تومان درآمد دارم.»
- «خاطره خوب داری؟ مثلاً تا حالا شده کسی بهت یه جوری کمک کرده باشه که متفاوت باشه؟»
- «یه بار یه آقایی اومد و به همه بچهها یه کیسه برنج داد. خیلی خوشحال شدیم، هم خودمون و هم خانوادمون.»
دختری کوچک با موهایی کاملاً مشکی و لباسی که چرک و کهنه است، کیفی را که خیرین دادهاند به بغل گرفته و معصومانه نگاهم میکند:
- «عزیزم، میای پارک چه بازیهایی میکنی؟ میدونی کرونا چیه؟ ماسکی که زدی از کجا آوردی؟»
- «میام پارک با دوستام نقاشی میکشم، وقتی یه عالمه شیشه ماشین پاک کردم بعدش با داداشم میایم پارک، اون فوتبال بازی میکنه، منم با نگار و بهاره سه تایی نقاشی میکشیم. ماسکامونم بعضی وقتا مردم میدن، بعضی وقتام خیریهها، روزی 3 تا 4 تا ماسک بهمون میدن.» مجید، پسری پرشور و حال است که از بقه بچهها معاشرتیتر است:
- «مجید، اهل کجایی؟ ایرانی هستی یا ...؟»
- «افغان هستم، 4 ساله که با خانواده به ایران آمدیم.» - «از خودت و خانوادت بیشتر بگو، چند تا بچه هستین؟»
- «8 تا بچه هستیم، با خانواده در دو اتاق کوچک در محله شوش زندگی میکنیم، همه خواهرها و برادرهایم هم از من کوچکتر هستند، من و پدرم نانآور خانه هستیم. اوایل خواهرهای کوچکم هم با من سر کار میآمدند اما یکبار بهزیستی، خواهرهام رو بردند، خیلی دردسر کشیدیم تا بچهها برگردند، حالا هم دیگه میترسند، کار کنند و فقط من و پدرم کار کنیم. درس هم میخوانم.»
- «چقدر فوتبال رو دوست داری؟»
- «من دوست دارم یک روز فوتبالیست بشم و پرچم کشورم را بالا ببرم، همه بچههای افغانستان همین آرزو رو دارند، چون تیم ملی فوتبال افغانستان خیلی ضعیفه، آرزوی ما بچهها اینه که خوب فوتبال بازی کنیم و یک روز باعث سربلندی کشورمان شویم.»
آموزش مقابله با کرونا به کودکان کار در قالب بازی
نسرین فرقانی از همیاران داوطلب یک خیریه در تهران با اشاره به اینکه بیش از سه سال در حوزه کودکان کار در اکیپ ۱۱ آفتاب گردان فعال است، به «ایران» میگوید: بعد از مدت زمان کوتاهی توانستم اعتماد و محبت بچهها را جلب کنم. با برنامهها و طرحهای شادی که اجرا میکنیم آموزشهای غیر مستقیم برای این دسته از کودکان فراهم میکنیم .
به گفته او، برنامه کتابخوانی برای بچهها راه انداختیم ولی از آنجایی که بیشتر پسرها تمایل به بازی داشتند، از روشهای مختلف کتابخوانی مثل مسابقه، نمایش و بازی درمانی همراه با جایزه نظر بچهها را جلب کردیم. مدرسه فوتبال هم خیلی مورد استقبال بچهها قرار گرفته، شناخت احساسات هم در قالب روش فلسفه برای کودکان به صورت نمایش گفتوگوی جمعی و روشهای مختلف در این زمینه اجرا میکنیم؛ خوشبختانه تا این لحظه همه برنامهها کاملاً نتیجهبخش بودند.به گفته فرقانی، بازیها اکثراً هدفمند هستند، به عنوان مثال یوگای خنده یا شناخت احساسات را به صورت بازی طراحی کردیم. قوائد پیشگیری از کرونا و احتیاطهای لازم هم در قالب بازی با بچهها کار میکنیم. آموزش زبان انگلیسی هم به شکل شعر بازی در آوردیم و در آن زمینه هم کودکان کار موفق عمل کردند .
کمک همیاران داوطلب در 70 پارک به کودکان کار
شقایق حبیب فرعی، فعال حوزه کودک هم با بیان اینکه در حال حاضر در بنیاد سپاس مشغول خدمترسانی به کودکان کار است، به «ایران» میگوید: «در تهران و کرج در حال حاضر ۲۱ اکیپ در ۷۰ چهارراه در تهران و کرج فعال هستند، از این تعداد ۳ اکیپ در کرج فعالیت میکنند. به گفته او، به ۷۰۰ کودک کار در رده سنی زیر ۱۵ سال خدماترسانی در قالبهای مختلف ارائه میشود. بازی، ارائه سبد معیشتی، ارائه کمکهای درمانی و در صورت نیاز جراحی از جمله خدماتی است که به کودکان کار ارائه میشود. حبیب فرعی در ادامه میافزاید: هنر درمانی و بازی درمانی از جمله فعالیتهای ویژه ما برای بچهها است. تشکیل تیم فوتبال آفتابگردان از دو سال پیش هم از فعالیتهای دیگر ما برای خدمترسانی به کودکان کار به شمار میرود. کارگروه سوادآموزی با متد تقویت هوش بچهها نیز فعال است و در مدت چهار ماه خواندن و نوشتن و چهار عمل اصلی به کودکان کار آموزش داده میشود.
این فعال حوزه کودک با اشاره به اینکه در اوایل شیوع بیماری کرونا بازیها تعطیل شده بود، توضیح میدهد: در حال حاضر روزهای دوشنبه ساعت پنج عصر در ۷۰ پارک نزدیک چهارراههایی که کودکان کار هر روز در آنجا مشغول به کار هستند، همیاران داوطلب و غیر داوطلب، حاضر میشوند و در این مناطق با بچهها بازی میکنند. یک اکیپ روانشناسی هم همزمان به ارائه خدمات روان درمانی در این محلات مشغول است. البته کرونا باعث شد که بچهها کمتر برای کار در خیابانها باشند، اما به همین تعدادی هم که وجود دارند، هر هفته ماسک و مواد ضدعفونیکننده میدهیم تا از ابتلا به بیماری مصون بمانند.
وزیر کشور در نشست مشترک استانداران و رؤسای دانشگاههای علوم پزشکی سراسر کشور اعلام کرد
افزایش وسعت حوزه غربالگری و تشخیص کرونا
وزیر کشور اعلام کرد: نویدی که در دو تا سه روز آینده به ملت ایران میدهیم؛ وسعت حوزه غربالگری و تشخیص در برابر ویروس کروناست.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، عبدالرضا رحمانی فضلی در حاشیه نشست مشترک استانداران و رؤسای دانشگاههای علوم پزشکی سراسر کشور گفت: با بسیج عمومیتر امکانات و نیروهای انسانی امیدواریم گامها با شتاب بیشتری در مقابله با کرونا برداشته شود چرا که مردم انتظار دارند و انتظار بحقی است. وزیر کشور گفت: امیدواریم با کاری که شروع کردیم و با تمرکز در اجرا و با اختیارات لازم و همکاریهای صمیمیتر بین دستگاههای مختلف بتوانیم این مرحله را با گامهای بلندتر و مطمئنتر و با موفقیت بیشتری برداریم.
رحمانی فضلی افزود: خدمتگزاران کادر درمان از روز ابتدایی با وزارت کشور همکاری کردند و اگر امروز قرارگاهی ایجاد شده برای تجمع و هماهنگی همه مسئولیتها و وظایف و مأموریتها برای پشتیبانی بیشتر است و همکاران ما در وزارت بهداشت در خط مقدم هستند و عملیات را انجام میدهند و ما در وزارت کشور پشتیبانی را انجام میدهیم همچنین وزیر بهداشت نیز گفت: ساخت واکسن کرونا در دنیا ابهامات زیادی دارد که یکی از ابهامات، تغییرات و جهش ژنتیکی کووید ۱۹ است. به گزارش وبدا، دکتر سعید نمکی، ضمن قدردانی از اصحاب رسانه که از نخستین روزهای شیوع ویروس با کادر درمان همراه بودند، اظهار کرد: پس از اتفاق مبارک و میمونی که در محضر رهبر معظم انقلاب افتاد و دستورات قاطع و تقسیم کار از سوی ایشان در ایجاد یک قرارگاه عملیاتی برای اجرای مصوبات ستاد ملی، رئیسجمهوری یکی از بهترین گزینههای ممکن یعنی وزیر کشور را بهعنوان فرمانده قرارگاه تعیین کرد که این امر برای ما بسیار خوشحال کننده بود.
وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی با اشاره به همکاریهای قبلی وزارت کشور با وزارت بهداشت، ادامه داد: وزیر کشور در کمیته امنیتی، انتظامی و اجتماعی ستاد ملی مقابله با کرونا با مجموعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی همکاری و همراهی خوبی داشت و این قرارگاه حتماً کار را تسهیل و تسریع خواهد کرد.
دکتر نمکی در پاسخ به سؤالی درخصوص شایعاتی مبنی بر تبعیض قائل شدن در درمان بیماران مبتلا به کرونا، ضمن غیرمنصفانه خواندن این جمله که «مسئولان مبتلا به کرونا درمان میشوند اما مردم عادی جان خود را از دست میدهند»، تصریح کرد: من در نظام سلامت سردارانی را از دست دادهام که خودشان آگاهترین افراد به دانش روز بودند. هفته گذشته سه عزیز در نظام سلامت از دست دادیم. اما متأسفانه برخی از مبتلایان به کرونا بسیار دیر به بیمارستان مراجعه میکنند. یکی از گرفتاریهای ما در آمار مرگ و میر این است که برخی از افراد سهلانگارانه و ساده انگارانه با بیماری برخورد میکنند، اما مسئولان و پزشکان به محض ابتلا به مراکز درمانی مراجعه میکنند. اودرباره طرح جامع خانواده محور نیز افزود: این طرح با کمک سازمان بسیج، هلال احمر و سایر سازمانهای مردم نهاد دنبال میشود تا از ظرفیت خانوادهها استفاده کنیم.
دکتر نمکی درخصوص ساخت واکسن کرونا در ایران گفت: ساخت واکسن کرونا در دنیا ابهامات زیادی دارد که یکی از ابهامات، تغییرات و جهش ژنتیکی کووید ۱۹ است. وزیر بهداشت افزود: پاستور و رازی ۲ مجموعه واکسن ساز قدیمی هستند که همگام با آنها، چند شرکت دانش بنیان و مجموعه برکت، کمیته ملی واکسن را تشکیل دادند و از بین ۱۲ گروه تولید واکسن، سه گروه اقدام خوبی داشتند و دو گروه مدلهای حیوانی را پاس کردند و به سمت مدل انسانی میروند.
گفتوگوی تفاهم آمیز ملی برای مقابله با کرونا
محمدمهدی فرقانی رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
داستان کرونا یک ماجرای تلخ جهانی است. همه کشورها برنامهریزی و البته سیاستهای متفاوتی را برای مقابله با ویروس کرونا دنبال میکنند. برنامهریزیهایی که تا حدودی هم سیاسی شده است و در گفتمان سیاسی هم مورد تحلیل و تفسیر قرار میگیرد. در چنین فضایی ما نمیتوانیم درباره نقش رسانهها در آموزش و جلب توجه مردم صحبت نکنیم چرا که مردم در بستر تحولات اجتماعی، سیاسی، اخبار و اطلاعات حوادث پیرامون خود را تحلیل میکنند و همه این اتفاقات است که موجب می شود مردم خوانش خود را نسبت به موضوعات مختلف داشته باشند.
با این همه مسئولیتپذیری اجتماعی، تعهدپذیری و متعهد شدن اجتماعی جزو شاخصهای سلامت اجتماعی و سرمایه اجتماعی است. مردم باید بتوانند در انطباق با قوانین اجتماعی، پذیرش اجتماعی، مشارکت اجتماعی و انسجام اجتماعی همدل و همراه باشند. در اینجا باید تأکید کنم که رسانهها «نه» میتوانند آنچنان تأثیرگذار باشند و «نه» البته بی تأثیر. رسانهها در بسیج افکار عمومی، ایجاد همبستگی ملی و آموزش عمومی بسیار تأثیرگذارند. در عین حال یادمان باشد که بین اعتماد مردم به رسانهها و اعتماد مردم به حاکمیت و دولت ارتباط مستقیمی وجود دارد. برخیها فکر میکنند که اگر اعتماد مردم را به رسانه کاهش دهند، می توانند اعتماد مردم را به حاکمیت بیشتر کنند در حالی که تحقیقات نشان میدهد مردم زمانی به دولتها اعتماد کرده اند که اعتماد ویژهای به رسانه داشتهاند. در حقیقت اگر رسانهها بخواهند گفتمان رسمی را نمایندگی کنند باید از قول مسئولان بنویسند که مردم سفر نروید، فاصله اجتماعی را حفظ کنید، پروتکلهای بهداشتی را رعایت کنید و در خانه بمانید و... که از نظر من این گفتمان برای مقابله با ویروس کرونا به تنهایی کافی نیست. البته بخشی از منابع رسانهها نهادها و مسئولان رسمی کشور هستند. اما در مواردی مثل همهگیری ویروس کرونا لازم است که رسانهها از چهرهها و نهادهای مرجع غیر رسمی هم کمک بگیرند و در مواردی به سمت متخصصان غیر حکومتی بروند تا بتوانند یک گفتوگوی تفاهمآمیز ملی را در سطح کشور به وجود آورند. رسانهها از طریق همین چهرههای غیردولتی میتوانند به مردم آموزش دهند که این ویروس چقدر برای مردم خطرناک است و نتایج فاجعهبار عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی را در معرض دید مردم بگذارند. متأسفانه یکی از اشکالاتی که رسانهها دارند این است که عمده منابع اطلاعرسانیشان در جریان کرونا، منابع رسمی هستند، این منابع گفتمان واحدی دارند. رسانهها باید در جریان کرونا از چهرههای مورد وثوق مردم هم استفاده کنند و مطالبی از گفتمان غیر رسمی و غیر دولتی داشته باشند. این گونه اعتماد مردم به رسانه بیشتر میشود و آنها کم کم متقاعد میشوند که باید خودشان مراقب سلامتیشان باشند، میفهمند که باید بیشتر در خانه بمانند و یا بیرون از خانه ماسک بزنند و فاصله اجتماعی را رعایت کنند. علاوه بر همه اینها رسانههای جریان غالب باید از طریق فضای مجازی هم آگاهی لازم را به مردم بدهند. روزنامهنگاران شناخته شدهتر باید پیامهای مختلفی را در شبکههای اجتماعی منتشر کنند. این پیامها راحتتر در دسترس مردم در شبکه اجتماعی قرار میگیرد. رسانهها اگر در برخی مسائل انعطاف دارند، جایی که جان مردم و امنیت مردم در میان است به هیچ وجه نباید تعارف داشته باشند و باید سعی کنند به هر صورتی که هست آگاه شوند و در اولین فرصت دیگران را آگاه کنند.